Posty

Koncepcja Względności w Elektromagnetyzmie

Georgi Aleksandrow Stankow, 26 Maja, 2017 Oryginalna wersja angielska Częściowe poprawienie i dalsze rozwinięcie mechaniki newtonowskiej zostało dokonane przez Einsteina – najpierw w szczególnej teorii względności a następnie w ogólnej teorii względności . Ta ostatnia jest podstawą współczesnej kosmologii . Jednakże, początki teorii względności zostały przygotowane w elektromagnetyzmie i bez rozważenia koncepcji eteru  koncepcja  ta   jest nic nieznacząca z epistemologicznego punktu widzenia. Główne osiągnięcia w elektromagnetyzmie ( Maxwell , Lorentz ) oparte są na silnym przekonaniu, że eter istnieje i jest kolejną formą substancji, która wypełnia pustą przestrzeń euklidesową, tj. powinna zastąpić pustą przestrzeń. Dalszy rozwój koncepcji eteru, prowadzący do jej obalenia, dostarczył dwie podstawowe idee teorii względności: 1. Światło ma stałą skończoną prędkość dla wszystkich obserwatorów; 2. Eter, który był uważany za niewidzialną elastyczną materię, subst

Koncepcja Czaso-Przestrzeni w Fizyce Klasycznej

Georgi Aleksandrow Stankow, 24 Maja, 2017 Oryginalna wersja angielska Tak jak matematyce, fizyce nie udało się zdefiniować pierwotnego pojęcia czaso-przestrzeni w kategoriach wiedzy. Ten najważniejszy błąd był kontynuowany we wszystkie kolejnych ideach, które opracowała ta dyscyplina do tej pory. Metodą definicji czaso-przestrzeni w fizyce jest geometria. Zaczyna się od przestrzeni euklidesowej mechaniki klasycznej. Zastąpienie prawdziwej czaso-przestrzeni za pomocą tej abstrakcyjnej geometrycznej przestrzeni wymusiło wprowadzenie przez Newtona dwóch założeń a priori o przestrzeni i czasie, które od tego czasu nie były poważnie zakwestionowane. W przeciwnym wypadku, nie bylibyśmy świadkami równoległego istnienia mechaniki klasycznej i teorii względności . Jeśli teoria względności Einsteina byłaby pełną korektą mechaniki newtonowskiej, ta ostatnia już nie istniałaby. W nowej Aksjomatyce , integrujemy wszystkie częściowe dyscypliny w jeden spójny aksjomatyczny system

Pułapki w Interpretacji Przesunięć Ku Czerwieni w Dzisiejszej Nieudanej Kosmologii

Georgi Aleksandrow Stankow, 22 Maja, 2017 Oryginalna wersja angielska Metodą pomiaru prędkości ucieczki w prawie Hubble’a jest wyznaczenie przesunięć ku czerwieni wybranych galaktyk. Hubble był pierwszym astrofizykiem, który wskazał na zależności między jego aplikacją równania uniwersalnego dla jednowymiarowej czaso-przestrzeni widzialnego Wszechświata (czytaj tutaj , tutaj i tutaj ), a przesunięciami ku czerwieni obserwowanymi przez efekt Dopplera . W moim artykule na temat efektu Dopplera z kwietnia tego roku Efekt Dopplera jest Uniwersalnym Dowodem na Odwrotność Przestrzeni i Czasu wykazałem, że jest to powszechne zjawisko, które demonstruje odwrotność przestrzeni i czasu – że te dwie części składowe (wymiary) czaso-przestrzeni są kanonicznie sprzężonymi bytami . Ta fundamentalna wiedza jest rdzeniem wszelkiego pojmowania fizyki i kosmologii. Nie trzeba wielokrotnie powtarzać, ale niemniej jednak powtórzę w trosce o absolutną klarowność, że ani dzisiejsza fizyka